De beklagprocedure van artikel 552a Sv biedt rechtsbescherming bij de ongelimiteerde wens van het Openbaar Ministerie om beslag te leggen. Het lijkt er soms op dat deze rechtsgang wordt gefrustreerd door stukken niet aan te leveren en zittingen ongemotiveerd uit te stellen. De rechtbank Gelderland steekt hier een stokje voor. De beschikking van de rechtbank Gelderland van 27 augustus 2025 laat zien hoe fundamenteel de beklagprocedure is en hoe alles valt of staat met het beslagdossier.
Lees hier alvast een voorproefje van het artikel:
In deze zaak had de klager beklag ingesteld tegen een beslag dat was gelegd in het kader van een witwasverdenking. Toen de zaak voor de raadkamer kwam, bleek dat het Openbaar Ministerie slechts een overzicht van de in beslag genomen voorwerpen had overgelegd. Het (beslag)dossier, of zelfs maar een proces-verbaal van verdenking, ontbrak volledig. Daarmee was de raadkamer niet in staat om te beoordelen of het beslag rechtmatig was gelegd of nog gerechtvaardigd voortduurde.
Het Openbaar Ministerie verzocht tijdens de behandeling om aanhouding om het dossier alsnog te kunnen completeren, maar de rechtbank wees dat verzoek af. Zij benadrukte dat het de verantwoordelijkheid van het Openbaar Ministerie is om voor de behandeling van het klaagschrift een volledig dossier te overleggen. Dat is geen formaliteit, maar de basis waarop de beklagrechter zijn summiere toets moet uitvoeren.
Omdat die basis ontbrak, besloot de rechtbank niet tot uitstel, maar tot opheffing van het beslag en teruggave van de goederen. De rechtbank formuleerde scherp dat de beslissing mede werd ingegeven door de ervaring dat het in beslagzaken voortdurend gebeurt dat het Openbaar Ministerie in gebreke blijft bij het voldoen aan zijn uit artikel 23 lid 5 Sv voortvloeiende plicht om de rechtbank, ook ongevraagd, van de nodige stukken te voorzien. Die praktijk van telkens moeten duwen en trekken om het dossier te ontvangen, herkennen wij helaas ook.
Lees hier meer: #642: De maat is vol, het beslag gaat eraf!